Raporty wskaźnikowe - Wskaźniki stanu
Rozmieszczenie fok bałtyckich - foka szara
Wskaźnik „Rozmieszczenie fok bałtyckich” ocenia stan środowiska morskiego na podstawie rozmieszczenia foki szarej (Halichoerus grypus) w Morzu Bałtyckim i obejmuje trzy elementy: rozmieszczenie miejsc rozrodu, rozmieszczenie miejsc linienia i zasięg występowania tj. rozmieszczenie na morzu oraz dostęp do żerowisk. Dobry stan jest osiągany, gdy rozmieszczenie foki szarej jest bliskie pierwotnym warunkom (np. 100 lat temu) lub w wybranych przypadkach, gdy obecnie dostępne wyleżyska (miejsca stałego występowania) są zajęte i nie następuje zmniejszenie tych obszarów.
Zasięg występowania foki szarej osiągnął wartość progową dobrego stanu, ponieważ gatunek ten żeruje w całym akwenie Morza Bałtyckiego. Do oceny wyleżysk stosuje się „nowoczesną linię bazową”, ponieważ niektóre z tych miejsc w rejonie południowego Bałtyku zniknęły z powodu eksploatacji piasku. W większości obszarów Bałtyku, z wyjątkiem kilku jednostek oceny HELCOM w obszarach południowo-zachodnich, wskaźnik ‘rozmieszczenie foki szarej’ osiągnął próg referencyjny. Basen Arkoński, Zatoka Meklemburska, Zatoka Kilońska, Wielki Bełt, Cieśnina Sund i Kattegat nie były odpowiednimi miejscami do rozrodu i linienia (dobry stan nie został osiągnięty), natomiast Baseny: Bornholmski i Gdański nie były odpowiednie do rozrodu (dobry stan nie został osiągnięty).
W przełożeniu na ocenę krajową, obszarem oceny dla foki szarej są polskie obszary morskie (POM). Biorąc pod uwagę podejście „one-out-all-out”, dobry stan środowiska w oparciu o wskaźnik ‘rozmieszczenie foki szarej’ nie został osiągnięty. Wiarygodność oceny wskaźnika oceniono jako wysoką.
PDF (400 KB)