Ramowa dyrektywa w sprawie strategii morskiej

Raporty wskaźnikowe - Wskaźniki stanu

Liczebność kluczowych grup troficznych ichtiofauny

Ocena stanu środowiska wód morskich w oparciu o wskaźnik „Liczebność kluczowych grup troficznych ichtiofauny”

Wskaźnik „Liczebność kluczowych grup troficznych ichtiofauny” obejmuje kluczowe grupy funkcjonalne ryb przybrzeżnych, tj. ryby karpiowate, czyli wszystkie gatunki ryb karpiowatych (Cyprinidae) i mezopredatory, tj. uwzględniające gatunki ryb posiadające indeks troficzny wyższy od 2, natomiast niższy od 4 (wg. Fishbase.org).

Ocenę stanu środowiska morskiego dokonano dla obszarów z najdłuższą serią danych. Z tego powodu oceniono 3 z 11 jednolitych części wód powierzchniowych (JCWP), tj.: Zalew Pucki, Zatokę Pucką Zewnętrzną i Zalew Wiślany. W przypadku Zalewu Puckiego oraz Zatoki Puckiej Zewnętrznej oceny dokonano na podstawie grupy mezopredatory. Jest to grupa wiarygodnie odzwierciedlająca stan ichtiofauny, gdyż obejmuje większą liczbę gatunków ryb, charakterystycznych dla wymienionych dwóch JCWP. Dla Zalewu Wiślanego pozostawiono zaś wyłącznie grupę ryb karpiowatych.

Z definicji, dobry stan ekologiczny zostanie osiągnięty, gdy liczebność ryb mezopredatorów i ryb karpiowatych mieści się w dopuszczalnym zakresie dla ocenianego obszaru.

Zmiany wartości wskaźnika odzwierciedlają przede wszystkim skutki zmian wywołanych rybołówstwem i związaną z nim śmiertelnością połowową, dostępnością i jakością siedlisk, eutrofizacją, naturalnymi procesami zachodzącymi w łańcuchu pokarmowym i drapieżnictwem nadrzędnych drapieżników. Wysoka liczebność ryb karpiowatych i mezopredatorów wskazuje generalnie na gorsze warunki środowiskowe, podwyższoną eutrofizację i podwyższoną temperaturę wody.

Ocena może być przeprowadzona dwoma metodami, zaś wybór metody zależy od dostępności danych. Jeżeli dostępne są dostatecznie długie serie czasowe, na podstawie których można wyliczyć wskaźniki (dla ryb strefy przybrzeżnej sugeruje się, że okres ten wynosi min. 10 lat), możliwe jest wykorzystanie podstawowego podejścia opartego o porównanie aktualnych wartości wskaźników z wartościami obserwowanymi w okresie referencyjnym.

W przypadku ocenianych JCWP, serie danych nie przekraczały 10 lat, więc w ocenie zastosowano zastępczą metodykę, opartą o analizę trendu.

Ocena stanu środowiska morskiego za lata 2016-2021 w oparciu o wskaźnik wykazała dobry stan środowiska morskiego w przypadku Zatoki Puckiej Zewnętrznej oraz Zalewu Wiślanego. Stan środowiska Zalewu Puckiego został oceniony na podstawie powyższego wskaźnika jako zły.

Raport tekstowy

PDF (630 KB)